17 April 2009
Yaş geldi gidiyor diyorum kimse bana inanmıyor. Dün gibi hatırlıyorum çocukluğumun doğum günlerini. Elmalı şekerleri, dedemin aldığı ülker sütlü çikolataları, çilekli yaş pastaları… Üflediğim üç beş mumu. Şimdi 21 mum dikmeye kalksak pastaya sığmıyor.
Şimdi bakıyorum da bir kendime, yediğimiz ayrı gitmeyen dostların her biri bir yana dağılmış. Birlikte gülünüp birlikte ağlanacak yenileri de eklenmiş mutlaka. Geleceğe güvenle bakmaya çalışırken, eskiyi de “hey gidi günler” diye anar olmuşum. Eski Türk filmleri vazgeçilmezim olmuş. Sanat Müziği çalsa radyoda “aaahhhhh” diye iç çekmek rutin bir davranışım haline gelmiş. 90’lı yıllar başlığıyla yazılan her yazı ilgimi çekmeye başlamış. Okudukça gözlerim dolmuş zaman zaman. Sakallardan olsa gerek topu bana doğru yuvarlanan bacaksızlar “Amca topu atar mısın?” diye seslenmeye başlamış. Kuzenler çoluk çocuğa karışmış. Hasan dayı sıfatını da almışım en sonunda…
Bir yaşıma daha girmişim yani anlayacağınız. 21’ime. Yazdıklarımı okuyan “81’ine mi girdi acaba?” diye düşünecektir mutlaka ama ne yapalım. Böyle arabesk duygularla giriyorum yeni yaşıma 🙂
Yaşlanıyor olsam da “Bir yaşıma daha girdim işte” diyorum. İyi ki doğmuşum, doğum günümü kutluyorum 🙂
